Styl Rokoko nacechowany był lekkością, wytwornością i elegancją. Był sprzeciwem przepychu, charakterystycznego dla baroku. W dekoracjach wykorzystywano motywy natury, kwiaty i liście, oraz liczne zaokrąglone zdobienia. Artyści w sprzeciwie do ciężkiego, przytłaczającego, barokowego stylu widocznego w Wersalu, stworzyli nowy styl, subtelny, lekki i jednocześnie bardzo dekoracyjny.

Jak powstał styl Rokoko?

Rokoko narodziło się we Francji na początku XVIII wieku. Styl ten powstał i rozwinął się na dworze Ludwika XV, objął także okres panowania jego wnuka Ludwika XVI. Zakończył się wraz z wybuchem Wielkiej Rewolucji Francuskiej i obaleniem monarchii.
Rokoko było ściśle związane z życiem dworskim. Z Francji przeniosło się również do innych europejskich państw, zwłaszcza do Niemiec i Austrii. Nazwa Rokoko, sympatycznie brzmiąca, pochodzi od francuskiego rocaille i nawiązuje do dekoracji przypominających obrzeże muszli. Początkowo Rokoko było związane z wyposażeniem i dekorowaniem wnętrz, jednak później odzwierciedliło się także w sztuce: malarstwie, rzeźbie i muzyce

Czym charakteryzowało się Rokoko?

Zamożne paryskie rezydencje szybko podchwyciły nowy styl. Zmieniał się układ pomieszczeń w rezydencjach. Pojawiły się kameralne saloniki do spotkań w wąskim gronie, gabinety i buduary dla pań. Ściany, sufity i futryny zaczęły się pokrywać sztukateriami, zdobieniami w kształcie litery s i c. Powstawały niesymetryczne, pastelowe, złocone ornamenty. Ściany malowano jasnymi farbami, pokrywano kwiecistymi materiałami lub tapetami. Zasłony, obicia i dywany bogate były w motywy kwiatowe. Modne stały się także motywy chińskie, orientalne. We wnętrzach pojawiło się też więcej luster, powiększających optycznie przestrzeń. Rokoko znalazło swoje odbicie również w zastawach stołowych, srebrach i porcelanie. Styl ten bardzo wyraził zaznaczył swoją obecność w meblarstwie.

Rokoko w meblarstwie

Być może styl Rokoko najbardziej kojarzy nam się właśnie z meblami. W XVIII wiecznej Francji barokowe meble zaczęły wydawać się zbyt ciężkie, toporne, staroświeckie. Nowy styl wnosił lekkość i świeżość. Meble przybierały nowe formy, stały się powyginane , wypukłe i wklęsłe, z nóżkami zwężającymi się ku dołowi i pozaokrąglanymi narożnikami. Podpory mebli były płynne, bez łączeń, nóżki w kształcie litery s. Modne stało się pokrywanie mebli fornirami, wycinanymi w różne kształty (szachownice, romby), często z egzotycznych drzew jak np. palisander. Meble malowano na jasne kolory, zdobiono złoceniami. Dodawano dekoracyjne listewki, stylizowane, z motywami roślinnymi, ornamenty. Modne było pokrywanie elementów mebli lakiem. Godne podziwu są piękne szafy z tego okresu, kredensy, sofy, leżaki, fotele i krzesła. Meble stały się wygodne, siedziska miękkie, oparcia bardziej przystosowane do kształtu ciała. Komfort użytkowania i wykwintna elegancja w jednym. Jako materiały obiciowe stosowano jedwab, brokat, aksamit i satynę.

Pojawiły się także nowe rodzaje mebli, odpowiednich do nowozdefiniowanych pomieszczeń, takich jak buduary i gabinety :

• sekretarzyki;
• toaletki;
• małe biurka dla pań;
• konsole;
• komody;
• szafki do przechowywania listów.

Rokokowy styl meblarski jak bumerang, co jakiś czas wraca do łask, w nowych odsłonach. Aktualnie możemy znaleźć sporo mebli stylizowanych na Rokoko, które świetnie odnalazły się w modnym stylu Glamour i kuszą nas swoim pięknem.